Evin Duraković, direktor Osnovne škole „Mahmut Adrović“ i odbornik Bošnjačke stranke.
Ove školske godine, naša škola ima 194 učenika, i to predstavlja mali broj. Ako bi smo to uporedili sa brojem učenika iz 1990 godine, kada je imala 431, 2000 godine je imala 306, a 2010 godine 228, i da se primijetiti da kontinuirano opada broj učenika i to je najveći problem na nivou cijele opštine. Gledajući organizaciju nastave i usjeh učenika, škole na području cijele naše opštine su daleko iznad prosjeka, a naravno to ne znači da treba da se zadržimo na tome, već treba raditi još na poboljšanju i težiti još boljem. Veliki problem jeste taj što se smanjuje broj učenika, ne samo u našoj opštini, već na području cijelog sjevera CG. Na području naše opštine imamo 5 osnovnih škola i to u Petnjici koja je ujedno i najveća i centralna škola u našoj opštini, Trpezima, Vrbici, Savin Boru i Tucanjama koje u prosjeku imaju oko 100 učenika. Kada se to sabere dobijamo cifru od oko 400 učenika i na to se doda još ovih 194 iz škole u kojoj sam ja direktor. Postoji još područno odeljenje Srednje stručne škole „Vukadin Vukadinović“ iz Berana sa smjerovima, poljoprivredni tehničar, veterinarski tehničar, ekonomista i komercijalni tehničar. Važna stvar jeste ta da su inicijativu pokrenuli građani iz Petnjice da se ovo područno odeljenje Srednje stručne škole izdvoji iz Berana i da se formira Srednja mješovita škola u okviru kojeg bi postojalo jedno odeljenje gimnazije i mislim da je vrijeme da imamo svoju srednju stručnu školu u kojoj bi mi mogli da kreiramo politiku i organizaciju rada, odabir smjerova i sve ostalo. Oko polovine učenika koji završe osnovnu školu, ostaje ovdje i upisuje ovdje srednju, a ostali idu u druge opštine i tamo upisuju ono što žele, a glavni razlog jeste taj što ne postoji kod nas više usmjerenja. Odluku o osnivanju donosi Ministar prosvete i sada je na njemu, a ljetos kada nas je posjetio, imao je razgovor sa rukovodiocima naših škola i obećao da će da uloži napore kako bi se naša škola osamostalila. Postoje određeni uslovi, a u prvom redu je broj učenika, a nama i to ide na ruku jer ove školske godine kod nas Osnovnu školu završava 66 učenika, naravno ne možemo očekivat da svi upišu našu srednju školu, ali računamo na bar polovinu njih.
Kada je u pitanju nastavni kadar u slučaju osamostaljenja naše Srednje škole, pretpostavljam da bi postojeći nastavni kadar, koji je vezan rešenjima na neodređeno, samo nastavio da radi i u našoj u tom slučaju novoj srednjoj školi. Za novo odjeljenje gimnazije, vjerovatno bi moralo da se upotpuni nastavni kadar za one predmete koji nijesu izučavani.
Uslovi nijesu baš zadovoljavajući. Osnovne uslove za rad imamo, počev od zgrade i pored toga što su određeni elementi dotrajali. Zgrada datira od 1990. godine i već je bilo do sada nekih značajnih ulaganja. Bilo je donacija od ambasade SAD-a, kao i donacija od naše dijaspore. Kada uporedimo opštinu Petnjicu danas i ono vrijeme kada nije imala status opštine, da se primijetiti da razlika postoji. Međutim, to nije dovoljno, mora da se radi još na poboljšanju uslova života i na procesu razvoja Bihora. Neophodan uslov za razvoj Bihora bio je vraćanje statusa. Vraćen je duh ovoj našoj čaršiji i sada se možemo složiti da je Petnjica živnula. Po meni to je najveći pomak, jer Petnjica više nije ista. Formirane su mnoge službe, ali na žalost, neke od njih postoje samo na papiru i to nije dobro. Svedocimo smo bili da ovih dana su aktuelni požari a mi još nismo oformili Službu za zaštitu i spasavanje. Recimo Centar za kulturu takođe nije formiran, radnici se još uvijek vode da rade u opštini Berane i od njih im zavisi i plata i kada će doći na posao. Nije dobro što se kasni sa otvaranjem kancelarija kao što je MUP-a i Zavoda za zapošljavanje, a nije dobro što se o nekim još uvijek i ne razmišlja kao što je Služba za zaštitu i spasavanje.
Cijeli razgovor možete poslušati na YouTube kanalu Radija Petnjica.
