Na portalu Radija Petnjica nedavno smo objavili tekst pod imenom “Petnjička trgovina kroz vrijeme u priči Faika Adrovića”. Na našu adresu stiglo je reagovanje porodice Kršić na neke navode iz te priče. Reagovanje objavljujemo u cjelosti.
******
Na vašem radiju 18.12 2017 godine objavljena je priča sa naslovom „ Petnjička trgovina kroz vrijeme“ u priči Faika Adrovića.
Kao potomci predaka koji su se bavili poslovima iz pomenute priče s obzirom da se radi o netačnim podacima, a prvenstveno u cilju tačnog prezentiranja istine vašim slušaocima i široj javnosti iskazujemo neku vrstu reagovanja sa tačnim dokazima i istinom iz tog vremena.
Ne želeći da komentarišemo da li je sagovornik pomenute priče neke činjenice namjerno ili nenamjerno izbjegao da saopšti ali smo ubijeđeni da on te podatke iz toga vremena itekako poznaje pa ne znamo zbog čega je nešto preskočio, a neke podatke netačno saopštio.
Kao prvo pojašnjenja radi priče koja počinje o dućanima i hanovima treba pojasniti posebno mlađim slušaocima i čitaocima da je dućan trgovina mješovitom robom a han je svratilište, odmaralište i prenoćište za putnika da li pješaka ili jahaćeg, tovarećeg konja pa je u hanovima bila obezbijeđena vrsta usluge kako čovjeka tako i domaće životinje koja je bila uz čovjeka da se odmori ili prenoći.
Kada smo kod priče o dućanima vrlo je malo pomenuto onih koji su se bavili tim poslom, a kako vaš sagovornik kaže: “Samo ugledni i dobro stojeći ljudi i domaćini su bili u prilici da se bave trgovinom”.
Pa nas je ovo kao naslednike naših predaka i dotaklo jer posebno generacije vašeg sagovornika su znale koliko su bili ugledni, dobrostojeći ljudi i domaćini naši preci Galjen, Šefkija, Muslija i drugi i da su imali u prošlom vijeku od dvadestih godina do kraja drugog rata najveći i najbolje snadbjeveni dućan, ne u ovom kraju, već na širem prostoru Crne Gore. A kad se kaže ugledni ili dobrostojeći nije grijeh da napomenemo da je Galjan dugi niz godina, dok nije izvršen atentat na njega, bio predsjednik Opštine i narodni poslanik. A posle njegove smrti njegov sinovac Šefkija je izabran za predsjednika opštine sve do kraja drugog rata.
Stoga smatramo da imamo obavezu da vašeg sagovornika pitamo, a široj javnosti prezentiramo pravu istinu kada je u to vrijeme trgovine koja se zvala dućan.
U daljoj priči o seljačkim radnim zadrugama nemamo komentar jer nam je taj dio nepoznat.
Što se tiće priče izgradnje stanova u Petnjici tačno je to što se navodi da je izgrađeno kao i zadružni dom ali nisu tačni podaci ko su bili prvi stanari u tim novo izgrađenim stanovima.Tačno je da su u zgradi pored rijeke prvi stanari bili: Reko Adrović, Feho Šabotić i Božo Jokanović.
Prva zgrada kod Doma kulture na dva sprata u kojoj su bili prvi stanari: Šeko Adrović, Džibo Ćeman, Dušan Folić i Vukašin Bagaš.
Treća zgrada: Radonja Prelević i Mio Pantović
Četvrta zgrada: Dušan Ćetković i Stanoje Marsenić
Peta zgrada: Zito Šabotić i Bajram Ramčilović
Šesta zgrada: Bićo Šabotić i Reho Šabotić, a u prizemlju te zgrade se nalazila pekara i kafana.
Šezdesetih godina prošlog vijeka medicinski centar iz Berana sagradio je zgradu sa četiri stana koja se nalazi ispod zdrastvene stanice u Petnjici. Izgradnjom tih stanova podigli su se uslovi na poboljšanju zdravstvene zaštite ovog područja, jer je od tog vremena Petnjica dobila stalnog ljekara koji je radio i stanovao u Petnjici kao i ostalo medicinsko osoblje. Uz veliku zahvalnost tadašnjeg direktora medicinskog centra Berane, čuvenog hirurga Branka Zogovića. U toj novo sagrađenoj zgradi sjećamo se da prvi doktor koji je stanovao bio je doktor Veljko Kadijević koji je došao iz Hrvatske vjerovatno privučen stambenim obezbjeđenjem da bi došao u Petnjici da započne svoj ljekarski rad.
Neka slušaoci i čitaoci vide da iz tog vremana prvi stanari su bili oni koje smo nabrojali, a iz priče ova druga imena se odnose na sadašnje stanare odnosno vlasnike tih stanova.
Što se tiče priče o zemljoradničkoj zadruzi i otvaranja prvih prodavnica i tu se baš podaci ne slažu.
Zadruga je u prvim godinama otvorila pet prodavnica i jedan magacin za prodaju brašna pa su prvi trgovci u tim prodavnicama bili: Bićo Šabotić, Tahir Korać, Raif Kršić, Faik Adrović, Simo Vukajlović, Radonja Prelević, Haćim Duraković, Hamdija Rujović i drugi. Neki od njih su vrlo kratko radili u tim prodavnicama tu mislimo na Haćima Durakovića, Reka Adrovića, obojica su počeli rad u prodavnici u Trpezima, ali su ubrzo promijenili radno mjesto i nastavili rad u administraciji dok ovi ostali su svoj radni vijek skoro svi proveli u trgovini do odlaska u penziju.
Pitamo sagovornika Adrovića dali je u svojoj priči trebao objaviti kada je u pitanju početak izgradnje tadašnje Opštine Petnjica na čijem je to zemljištu započeto i na kakav je način to zemljište oteto (konfiskovano) iz vlasništva familije Kršić. Jer gospodin Adrović je u to vrijeme bio punoljetna osoba i možda se bavio društveno političkim radom u tom režimu kojem je pripadao i kako je ta imovina našoj familiji opljačkana, pa je zbog istine koja ide u javnost trebao saopštiti da zemljište na kojem je počela gradnja u tadašnjoj Opštini Petnjca konfiskovano ( opljačkano ) našim precima.
Uz ovo nazovi reagovanje, a kako smo saopštili u cilju istine redakciji radija prilažemo i spisak oduzete robe iz dućana Kršića kao i dokaz da je zemljište koje smo pomenuli prilažemo i rešenje o oduzimanju (konfiskaciji) od strane tadašnjeg režima nakon drugog rata pa neka slušaoci i čitaovci vašeg radija imaju uvid i procijene šta je istina a što je možda nečija priča napamet ispričana ili kako nekom možda odgovara.
S poštovanjem,
za familiju Kršić
Remzo Kršić
Muzafer Kršić
Nihad Kršić
Mensur Kršić
