Osim što je upisano svega 38 prvaka, na prostoru cjelokupne opštine Petnjica, upisano je i svega 500 učenika svih razreda. Taj broj osamdesetih godina prošlog vijeka bio je skoro tri hiljade.
Pad nataliteta najbolje potvrđuje stanje u Osnovnoj školi “Mahmut Adrović” koja ove školske godine, uključujući četiri područna odjeljenja, broji 150 učenika, od čega 16 prvaka. Ukupan broj učenika je pet puta manje nego 1986. godine, kada je ova obrazovna ustanova imala 750 polaznika.
Ako se tome doda da Srednju školu u Petnjici poslednjih godina upisuje svega 100 učenika, onda se lako može zaključiti da je poslednjih decenija na ovom prostoru koji, sa 28 naselja obuhvata površinu od 173 kvadratna kilometra, broj đaka skoro desetkovan.
Direktor OŠ “Mahmut Adrović” u Petnjici Almir Pljakić, potvrđuje da je broj đaka prvaka iz godine u godinu manji.
“Tačno je da opada broj učenika i da to predstavlja veliki problem, ali pred tom činjenicom ne treba kukati nego tražiti rješenje”, ističe Pljakić.
U lokalnoj upravi u Petnjici smatraju da su migraciona kretanja, a samim tim i sve manji broj učenika, veliki problemi sa kojima se suočava, ne samo Bihor, nego i čitavi sjeverni region.
Kažu da lokalna uprava, u okviru svojih mogućnosti, nastoji da stvori povoljniji ambijent za zaustavljanje negativnih trendova, podizanje nataliteta i život mladih bračnih parova.
Većina Petnjičana smatra s druge strane da su neravnomjerni regionalni razvoj i diskriminatorski odnos države prema Bihoru kumovali smanjenju broja učenika.
“Petnjici je pedesetih godina prošlog vijeka nepravedno oduzet status opštine. Nakon toga nije došlo do realizacije nekih krupnih infrastrukturnih projekata, pa samim tim ni do otvaranja očekivanog broja novih radnih mjesta. Zato su ljudi iz Bihora masovno napuštali svoj zavičaj, jer čim nema odgovarajućih poslova, mladi odlaze, a i oni koji ostaju rijetko se odlučuju da formiraju bračnu zajednicu. Zato se nije čuditi što što je i u Petnjici sve manje naroda, a samim tim i sve manje đaka u školskim klupama”, priča jedan stariji stanovnik ove opštine.
Sabaheta Novalić iz Udruženja „Vrijedne ruke“ navodi da je maćehinski odnos države prema sjeveru Crne Gore jedan od glavnih uzročnika što je došlo do desetkovanja učenika u obrazovnim ustanovama na prostoru Bihora.
“Ljudi sa ovog područja su decenijama unazad, pritisnuti nepovoljnim ekonomskim prilikama, počeli da se iseljavaju prema zapadnoevropskim zemljama, Podgorici i jugu Crne Gore. To nije ozboljno doticalo državne institucije. Umjesto konkretnih mjera slušali smo praznu priču državnih zvaničnika. Tako je broj učenika u našim školama iz godine u godinu počeo da opada i da poprima zabrinjavajući karakter”, kaže Novalić.
U Andrijevici i Petnjici nijesu rijetki oni koji smatraju država mora da donese strategiju za razvoj sjevera, kojom treba da se definiše poseban fond iz kojeg bi se izdvajao novac za realizaciju kapitalnih investicija, otvaranje radnih mjesta i jačanje porodičnog biznisa, što bi, evenutalno, doprinijelo zaustavljanja migracija i podizanja nataliteta.
Do tada školske zgrade u malenim i siromašnim opštinama, kao što su Petnjica i Andrijevica, “plakaće” za prvacima.
PREUZETO: RTCG
