”ŽIVA VODA”-REBEKA ČILOVIĆ – PJESNIKINJA INTELEKTUALKA I BORAC ZA PRAVA ŽENA 

0

Piše: Božidar PROROČIĆ, književnik i publicista

 Rebeka Čilović, rođena je 08. jula 1988. godine u Beranama, predstavlja jednu od najmarkantnijih figura savremene crnogorske književnosti i intelektualne scene. Kao diplomirani pravnik, Čilovićka ne samo da posjeduje akademsku izoštrenost i disciplinu, već kroz svoje književno stvaralaštvo, pokazuje jedinstvenu sposobnost da pravne i socijalne norme preispita kroz prizmu poezije i proze. Njena djela, među kojima se ističu zbirka kratkih priča “Sloboda u slovu“ i zbirka pjesama Zvonke smelosti“, odišu hrabrošću, introspekcijom i neumornim istraživanjem ljudske psihe, društvenih nepravdi, a posebno položaja i prava žena u društvu. Sa objavljivanjem “Albuma za prognane”, Čilovićka nastavlja svoje duboko zaranjanje u teme izgnanstva, identiteta i kolektivne memorije. Kroz ovu knjigu, ona ne samo da se uspostavlja kao glas generacije koja se suočava sa izazovima modernog doba, već i kao čuvarka kulture i tradicije koja kroz svoje stvaralaštvo prenosi važne priče i iskustva. Njeno djelo “Album za prognane” dodatno potvrđuje njen značaj i ulogu u savremenoj književnosti kao autorke koja svojim jedinstvenim glasom doprinosi ne samo nacionalnoj već i globalnoj književnoj sceni, osvjetljavajući put ka razumijevanju složenosti ljudskih odnosa i društvenih dinamika. Rebeka se nije zadovoljila samo ulogom posmatrača; njen angažman na književnim manifestacijama kao što su ”Ratkovićeve večeri poezije”,Dani bošnjačke književnosti”, i ”Sandžački književni susreti, potvrđuju njen aktivni doprinos kulturnom dijalogu i promociji literature. Priznanja poput nagrade “Pjesnici sa Lima o Limu“ i uvrštavanje među istaknutim autorkama  Crne Gore, svjedoče o njenom talentu, radu i posvećenosti. Kao član amaterskog pozorišta u Beranama, Rebeka Čilović istražuje i scenske mogućnosti pripovijedanja, doprinoseći time raznovrsnosti svojih izražajnih sredstava. Život i stvaranje u Beranama omogućili su joj da ostane duboko ukorijenjena u svojoj zajednici, a opet otvorena prema globalnim temama i izazovima. Uvrštena je u antologiju crnogorske poezije “Odlazak u stihove.”

ŽIVA VODA-POEZIJA PRKOSA

Njena najnovija zbirka poezije, ”Živa voda”, predstavlja vrhunac njenog dosadašnjeg književnog izraza, u kojem se ogledaju duboki emotivni slojevi, intelektualna prodornost i neumoljiva borba za pravednijim svijetom. Kroz ovu zbirku, Čilovićka nas vodi na putovanje kroz intimne pejzaže ljudske duše, istovremeno se osvrćući na društvene nepravde koje oblikuju našu svakodnevicu. Živa voda je duboko samoispitivanje sebe  i društveno angažovano djelo koje istražuje teme identiteta, ženstvenosti, majčinstva, nasilja, i društvenih normi. Kroz snažne metafore i emotivno složene stihove, Čilović uspijeva da stvori slike koje izazivaju čitaoca da razmišlja o dubokim i često neprijatnim istinama o ljudskoj prirodi i društvu. Njeno pisanje odražava borbu za pravedniji svijet i istražuje kompleksnost ljudskih odnosa i društvenih uloga, posebno sa aspekta žene u savremenom svijetu, naglašavajući kako Čilovićeva koristi svoj glas da artikuliše iskustva i borbe koje su često marginalizovane ili ignorisane. Njeno djelo se može posmatrati kao most između individualnog i univerzalnog, đe lična iskustva postaju sredstvo za istraživanje širih društvenih i kulturnih pitanja. Kao takva, Rebeka Čilović predstavlja ne samo pjesnikinju već i intelektualku i aktivistkinju čiji rad doprinosi ne samo književnosti već i široj društvenoj diskusiji o pravima i položaju žena.

Pjesma ”Plemkinja” Rebeka Čilović bavi se temama identiteta, tradicije i ženskog tijela kao mjesta otpora i afirmacije. Kroz upotrebu simbola kao što su kana i lažna lira, Čilović istražuje kontrast između očekivanja sredine i unutrašnje stvarnosti ženskog iskustva. Lik Austrijanca i neznanca simbolizuje spoljne sile koje oblikuju ili pokušavaju oblikovati identitet žene, dok folklor predstavlja tradiciju koja se lako može transformisati u lični izraz. “Def udara u psihu” metaforički prikazuje borbu između društvenih očekivanja i lične slobode. Kroz ovu pjesmu, Čilovićka izražava solidarnost s “plemkinjama”, sugerišući zajedništvo i snagu žena koje se suprotstavljaju represivnim normama. Pjesma završava snažnom slikom koja poziva na razmišljanje o cijeni borbe za autonomiju i identitet, sugerišući da folklor i poezija mogu postati sredstva za preispitivanje i preoblikovanje tih normi.

Pjesma “O majčinstvu” autorke istražuje složenost majčinskog iskustva kroz intimnu perspektivu. Pjesnikinja koristi slike kao što su mijenjanje glasova, bolest glasnica, i dijete koje ljubi obojeno jagnje umjesto majke, da ilustruje emocionalnu i fizičku iscrpljenost koja može pratiti majčinstvo. Ova pjesma takođe dotiče temu odvojenosti i zamjene, đe dijete pronalazi utjehu u neživim objektima, ostavljajući majku da se bori sa osjećajem neadekvatnosti i gubitka identiteta. Kroz ovu pjesmu, Čilović daje glas dubokim i često neizrečenim osjećanjima koja mogu pratiti majčinsku ljubav i odricanje, pružajući uvid u kompleksnost emotivnog života majke.

Pjesma “Lica žena” autorke se bavi pitanjima identiteta, vidljivosti i društvenih uloga žena u različitim kulturama. Kroz primjere pokrivanja lica i tijela, kao i referencu na popularnu kulturu i tradicionalne običaje, Čilović istražuje kako se žene percipiraju i kako se njihova vrijednost često određuje kroz odnos sa muškarcima ili popularnim medijima. Spominjanje ženskog imena u zagradi na umrlici simbolizuje marginalizaciju ženskog identiteta. Pjesma ukazuje na ironiju društvenih normi koje ograničavaju žensku slobodu, naglašavajući potrebu za prepoznavanjem i vrednovanjem ženskog identiteta izvan tih okvira.

Pjesma “Žile” Rebeka Čilović simbolično predstavlja duboke emotivne veze i žrtvu ljubavi. Metafore ruku koje se pružaju voljenom, ponekad se vraćaju prazne, a ponekad “pune rana”, ilustruju ranjivost i bol koji dolaze s davanjem sebe drugoj osobi. Slike “mali žirovi” i “stopala koja krvare od uboda iglica” naglašavaju bol i patnju koje su neizbježni dijelovi ljubavnog iskustva. “Hrastovi” i “godovi” simbolizuju snagu i trajanje, dok završna slika o izvlačenju jedne žile i sadnji drvoreda na koži metaforički govori o dubokoj, trajnoj povezanosti i transformaciji koju ljubav može izazvati u čovjeku. Pjesma istražuje kako ljubav mijenja individualni identitet, ostavljajući trajne tragove na našem biću.

Pjesma “O zemljama” autorka koristi snažne slike i kontraste da istraži različite uslove života žena u različitim geografskim i kulturološkim kontekstima. Razlikovanjem mokrih, suvih i mekih zemalja, Čilović naglašava kako okolina oblikuje fizičko i emocionalno stanje žena, kao i njihove životne izbore i ograničenja. Mokre zemlje donose truljenje i bolest, ali i pokušaj uljepšavanja uprkos teškoćama; suve zemlje simbolizuju trpljenje vidljivo kroz fizičku pojavu, dok meke zemlje predstavljaju apatiju i odsustvo akcije. Pjesma reflekuje svu složenost ženskog iskustva i postavlja pitanja o ograničenjima i mogućnostima bijega od tih uslova.

Pjesma “Pronalazak poezije” autorka istražuje ideju poezije u neočekivanim mjestima i situacijama, sugerišući da je poezija svuda oko nas, čak i u vidljivim običnim ili neuglednim trenucima. Ova pjesma naglašava da je pjesnik neko ko pronalazi ljepotu i značenje đe drugi možda vide samo svakodnevicu. Stihovi ukazuju na kontrast između očekivanog i neočekivanog, između umjetnosti i svakodnevnog života, podstičući čitatelja da preispita svoje percepcije i otkrije poeziju u svijetu oko sebe. Pjesma ističe važnost otvorenosti prema svijetu i pronalaska dubine i ljepote u malim stvarima.

Pjesma “Pol i rod” istražuje teme identiteta, rodne fluidnosti, i društvenih očekivanja. Lirski subjekt izražava osjećaj rascepljenosti i neprilagođenosti unutar striktnih rodno definisanih okvira, koristeći snažnu metaforu “raspolućene histerije” za opisivanje svoje unutrašnje borbe. Pjesma kritikuje društvene norme koje ograničavaju pojedinca, naglašavajući bol i osjećaj otuđenosti koji proizlaze iz prisiljavanja na usklađivanje sa tim normama. Predstavljajući želju za slobodom i autentičnošću, ova pjesma poziva na razmišljanje o težini etiketa i važnosti prepoznavanja i prihvatanja različitosti u konceptima pola i roda.

Kroz zbirku poezije “Živa voda”, Rebeka Čilović demonstrira izvanrednu sposobnost da uoči i artikuliše duboke i složene istine o životu, ljubavi, bolu, i društvenim nepravdama. Ova zbirka predstavlja hrabro putovanje kroz različite dimenzije ljudske egzistencije, posebno se osvrćući na iskustva žena u različitim kulturama i socijalnim okvirima. Čilovićeva koristi svoju poeziju kao sredstvo za istraživanje granica ličnog i kolektivnog identiteta, rodne fluidnosti, i borbe za pravdu i jednakost. Njene pjesme su istovremeno i intimne i univerzalne, pružajući čitaocima priliku da se povežu sa njenim iskustvima na ličnom nivou, dok istovremeno razmatraju šire društvene i kulturne implikacije njenih tema. Čilovićeva se ne ustručava da se suoči sa teškim temama, od rodne nepravde i nasilja do unutrašnjih borbi i ljubavnih dilema. Njena poezija je snažan podsjetnik na moć i snagu žena, istovremeno pružajući prostor za razmišljanje, empatiju, i nadu. Kroz svoje pisanje, ona ne samo da osvjetljava mračne aspekte ljudske prirode i društva, već takođe slavi ljepotu, snagu, i sposobnost preživljavanja.

Rebeka Čilović, kroz svoju zbirku poezije “Živa voda”, potvrđuje svoj status ne samo kao pjesnikinja, već i kao intelektualka i aktivistkinja, čiji radovi imaju snažan uticaj ne samo na književnost, već i na širu društvenu svijest. Njena sposobnost da prenese kompleksne emocije i ideje kroz koncizan, ali duboko simboličan jezik, čini da ”Živa voda” predstavlja nezaobilazno djelo za sve one koji teže razumijevanju složenosti ljudskog iskustva i nepravdi koje oblikuju naš svijet. U “Živoj vodi”, Rebeka Čilović maestralno isprepliće lično i političko, koristeći poeziju kao most između unutrašnjeg svijeta pojedinca i autentičnih društvenih dinamika. Njene pjesme služe kao ogledalo kroz koje se reflektuju kako intimne tako i kolektivne borbe, čineći njen rad relevantnim i resonantnim u različitim kontekstima i vremenima. Svaka pjesma u zbirki je kao kap vode u moru kolektivne svijesti, otkrivajući univerzalne istine kroz jedinstveno lične perspektive. Čilovićka ne samo da pripovijeda o životu; ona ga reinterpretira, pozivajući čitaoce da učestvuju u dijalogu koji prelazi granice jezika, kulture i iskustva. Njena djela su poziv na akciju, podsjetnik na moć koju poezija ima u buđenju svijesti i izazivanju promjena. Kroz svoje stvaralaštvo u “Živoj vodi”, Čilović istražuje granice između poezije i stvarnosti, pokazujući kako umjetnost može služiti kao instrument za razumijevanje i preoblikovanje svijeta oko nas. Njena djela odražavaju duboku povezanost sa prirodom, ljudskim emocijama, i društvenim (ne)pravdama, naglašavajući važnost empatije i solidarnosti. U svojoj zbirci “Živa voda”, autorka uspijeva transcendirati obično i dotaknuti se esencije postojanja kroz prizmu poezije. Ona nas vodi na putovanje kroz emocionalne pejzaže, đe svaka riječ i stih odzvanjaju univerzalnim istinama. Čilovićeva poezija je poput svjetionika u magli ljudske egzistencije, nudeći orijentire u potrazi za smislom, ljubavlju i pravdom. Sa svakom pjesmom, ona ne samo da mapira unutrašnje prostore ljudskog duha, već i nudi ključeve za razumijevanje kompleksnosti našeg zajedničkog svijeta. “Živa voda” nije samo zbirka pjesama; to je ženski manifest za ljepši, pravedniji svijet, koji poziva čitaoce a posebno čitateljke da se pridruže u naporima za izgradnju takve stvarnosti u kojima će glas žena probljeskivati širom Evrope ali i svijeta.

 

“RETROVIZOR” – ALDIN MURATOVIĆ: Svi koji su mogli nešto da urade i pomognu, više nijesu tu, zahvaljujući vlasti u Petnjici

0

Nezavisni odbornik u lokalnom parlamentu Petnjice Aldin Muratović se osvrnuo na rezultate koje je Petnjica ostvarila u desetogodišnjoj samostalnosti.

U serijalu tekstova koji su dio projekta “Retrovizor” podržanog od Ministarstva kulture i medija pokušaćemo da nađemo odgovore šta je Petnjici potrebno za dinamičniji razvoj, kao i na to šta je do sada urađeno.

RP: Najjači utisak o Petnjici u deceniji za nama, nakon povratka statusa opštine?

MURATOVIĆ: Kada govorimo o utiscima, kada je opština Petnjica u pitanju, rekao bih da ih je više i da se prije svega tu miješaju emocije kod građana naše opštine.
Po meni je najjači utisak da je vraćen status opštine, da su svi društveno-politički akteri sa prostora Petnjice, bili jednoglsni u ne lakoj borbi za svoju opštinu, na šta im odajem veliko poštovanje I priznanje. Svjedoci smo teške situacije i kada smo dobili status opštine, nijesmo imali skoro ništa, kompletna administracija je bila smještena u dvije kancelarije u teškim uslovima za rad. Sada je situacija daleko bolja kada je u pitanju lokalna infrastruktura u svakom drugom smislu i može se zaključiti da je opština funkcionalna, kada je u pitanju taj administrativni rad. To su neka dva jaja utiska za mene lično i sa mnogo emocija ih se sjećam.

RP: Kako biste opisali trenutnu situaciju u opštini Petnjica u pogledu iseljavanja stanovništva i može li se i kako zaustaviti?

MURATOVIĆ: Govorio sam bezbroj puta kada je ovaj problem u pitanju, i kao obornik u lokalnom parlamentu i sa drugih pozicija koje sam obavljao, ali se bojim da nije imalo dovoljno sluha da se čuju i uvaže neki moji predlozi, koji su bili realni i ostvarivi, kada je u pitanju zaustavljanje iseljavanja stanovništva i smanjenje nezaposlenosti u našoj opštini.
Situacija je jako loša, to nam govori i podatak Zavoda za zapošljavanje Crne Gore, koji nam kaže da je na evidenciji oko 1000 građana i građanki naše opštine, a imajući u vidu da smo mala opština, po zadnjem popisu stanovništva brojimo nešto više od 5000 stanovnika, spadamo u vrhu opština kada je procenat nezaposlenosti u pitanju. Moglo je puno bolje i više da se odradi kako bi se ovaj procenat nezaposlenosti smanjio, ali nije imalo dovoljno znanja, vizije i volje da se to uradi.
Strah me je da li imamo više i ljudskih kapaciteta kada su u pitanju kadrovska rješenja za neku bržu promjenu na bolje, jer svi koji su mogli nešto da urade i pomognu, više nijesu tu, zahvaljujući politici vlasti u Petnjici.

RP: Koje kapitalne projekte smatrate ključnim za dalji razvoj opštine Petnjica?

MURATOVIĆ: Kada su u pitanju kapitalni projekti u Petnjici, tu smo u velikom problemu isključivo zbog nedovoljno volje i lokalnih dilova između vlasti i pojedinaca.
Svjedoci smo da već duži niz godina neki projekti čekaju svoj završetak, odnosno početak i da se stiče utisak, da su na njih skoro svi zaboravili, a to svjedoči i budžet opštine Petnjica, koji ih ne prepoznaje u ovoj godini.
Bez rekonstrukcije ulica i kanalizacione mreže, bez kolektora za otpadne vode, bez magistralnog puta Bioča-Petnjica, sanitarne deponije, bolje elektro mreže nema razvoja Petnjice. A, da bi se sve ovo završilo moramo imati odgovornu vlast i jačati kadrovske kapacitete opštine, u suprotnom, ćemo imati i dalje najnerazvijeniju opštinu u državi. Do izglasavanja Budžeta Crne Gore, naša opština nije imala spremne projekte koji bi bili sastavni dio Budžeta za 2024.godinu, a samim tim su i naši građani uskraceni za poboljšanje standarda života u Petnjici. Ista priča, a stanje se ne mijenja.

RP: Kako ocjenjujete trenutnu zaposlenost u opštini i koje mjere smatrate potrebnim za poboljšanje situacije?

MURATOVIĆ: Zaposlenost u našoj opštini je jako mala, to nam pokazuju zvanični podaci institucija naše države. Većina zaposlenih je u javnom sektoru (lokalnoj samoupravi i državnim institucijama), privatnog sektora imamo vrlo malo, a s tim u vezi i malo radnih mjesta u realnom sektoru. Ovo nam govori da lokalna samouprava nije za deceniju jedno partijske vlasti uspjela da stvori povoljan ambijent za biznis, za investicije, za porodični biznis,itd.
Skoro 1000 naših sugrađana i sugrađanki je na Zavodu za zapošljavanje, to je visok procenat nezaposlenosti, ako uzmemo u obzir podatke sa popisa. Mnogo sam puta govorio da nam ključne vodilje otvaranju radnih mjesta u realnom sektoru trebaju biti: dijaspora- koju treba animirati da uloži u svoj zavičaj i pokrene biznis, poljoprivreda- koja može sa jasnom strategijom i konkretnom i boljom podrškom opštine da doprinese smanjenju nezaposlenosti i porodični biznisi tipa seoskog turizma, prerade poljoprivrednih proizvoda, drveta i raznih zanata.

RP: Kako biste opisali ekonomske parametre opštine Petnjica i koje biste promjene predložili za unapređenje ekonomske situacije?

MURATOVIĆ: Svi relevantni parametri nadležnih institucija sistema Crne Gore, nam pokazuju već duži niz godina da je naša opština na začelju. Na žalost ta slika se ne mijenja iz godine u godinu i čini mi se da će se tako i nastaviti, jer očigledno je da ova vlast ne može da da više i bolje, a da budem iskren, Petnjica nema opoziciju koja bi bila spremna da preuzme odgovornost. Imajući sve to u vidu, ljudima koji vrše vlast je bitno da još dvije godine do kraja mandata sigurno prime plate, svjesni da više neće biti na tim pozicijama. Predlagao sam mnogo puta kroz diskusije u Skupštini Opštine Petnjica, ali nije bilo sluha za to, kako stvoriti bolji ambijent i podići standard života, na žalost svih nas kojima je stalo do boljeg Bihora, mnogo puta sam bio u pravu i nijesam srećan zbog toga, jer su moji Bihorci i Bihorke puno izgubili, zato što lokalna samouprava nije htjela da ima sluha za moje predloge, a isključivo iz političkih razloga. Žao mi je zbog toga jer funkcije dođu i prođu, a djela ostaju.
“Ništa ne čini čovjeka tako sretnim kao pošteno uvjerenje da je dao sve od sebe”-Mihailo Pupin.

RP: Koje su najveće izazovi s kojima se suočava poljoprivreda u opštini Petnjica i kako ih rješavati?

MURATOVIĆ: Poljoprivreda je takva da joj uvjek treba pažnja i podrška. Kada posmatramo opštinu Petnjica možemo vidjeti da je to područje pokriveno svim granama poljoprivrede i skoro svaka kuća se na neki način bavi poljoprivredom i stvara neki zdravi proizvod sa svog imanja, međutim, danas se profesionalno i na ozbiljan način ne može baviti ovim poslom bez podrške države i opštine, posebno imajući u vidu činjenicu da su kod nas usitnjena imanja i jako teška za mašinsku obradu, što izaziva mnogo troškova, vremena i truda naših domaćina. Svake godine se borim za veći iznos u Budžetu Opštine Petnjica, za podršku poljoprivredi, malo uspijevam u tome, jer neki hoće više podrške za građevinski materijal, za ulaganje u rupu bez dna “Motel”, itd.a ne daju za poljoprivredu, od koje imaju koristi skoro svi građani naše opštine, a od ovih njihovih samo pojedinci. Dakle, treba ozbiljno izdvojiti sredstva za ovu oblast i na osnovu određenih parametara svake godine pomoći razvoj određene poljoprivredne grane. Ima prostora za tako nešto. Imamo nekoliko ozbiljnih proizvođača i treba ih ohrabriti da prošire svoje gazdinstvo i da podstaknu i druge da se bave ovim unosnim i časnim poslom.

 

Projekat RETROVIZOR podržan je od strane Ministarstva kulture i medija.

“RETROVIZOR” – ALBIN ĆEMAN: Rekonstrukcija puta Petnjica- Bioča vjerovatno počinje na jesen, ulažem maksimalan napor da radovi krenu što prije

0

Član predsjedništva Demokratske Crne Gore i poslanik te partije u Skupštini Crne Gore Albin Ćeman je u razgovoru za portal petnjica.me rekao da Petnjica vapi za novim idejama i da se za bolji život u Bihoru mora uložiti maksimalni napor svih segmenata društva.

U serijalu tekstova koji su dio projekta “Retrovizor” podržanog od Ministarstva kulture i medija pokušaćemo da nađemo odgovore šta je Petnjici potrebno za dinamičniji razvoj, kao i na to šta je do sada urađeno.

RP: Najjači utisak o Petnjici u deceniji za nama, nakon povratka statusa opštine.

ALBIN ĆEMAN: Nakon povratka statusa opštine, među građankama i građanima Petnjice, vratila se nada, da Petnjica, predvođena svojim domaćinima, može “zasijati” punim sjajem, kako smo, vjerujem, svi željeli. Nažalost, to se nije desilo. Mnoge šanse su propuštene, početni entuzijazam je opadao, problem su se gomilali i to je, između ostalog, rezultiralo da se nastavi sa iseljavanjem dominantno mladog, radno sposobnog stanovništva, što nažalost, ostavlja najjači utisak o Petnjici u deceniji za nama, nakon povratka statusa opštine. Ovo je višedecenijski problem, koji s pravom izaziva gorčinu kod svakog dobronamjernog čovjeka.
U životu sam uvijek bio optimista, a siguran sam da je to svojstveno genetskom kodu Bihoraca, te stoga mislim, da Petnjica vapi za nekim novim idejama, koje će, preokrenuti trenutno stanje naše opštine nabolje.

RP: Kako biste opisali trenutnu situaciju u opštini Petnjica u pogledu iseljavanja stanovništva i može li se i kako zaustaviti?

ALBIN ĆEMAN: Trenutna situacija u pogledu iseljavanja stanovništva je i dalje problematična.
Mislim da se ovaj negativni trend u ovom trenutku ne može u potpunosti zaustaviti,
ali se može značajno ublažiti rješavanjem infrastrukturnih problema, otvaranjem radnih mjesta i poboljšanjem uslova života..

RP: Koje kapitalne projekte smatrate ključnim za dalji razvoj opštine Petnjica?

ALBIN ĆEMAN: Izgradnja magistralnog puta Petnjica- Bioča je od ključnog značaja za Petnjicu, to je “prozor u svijet” kada je naša opština u pitanju i vjerujte da ulažem maksimalan napor, da se sa izgradnjom tog putnog pravca krene što je prije moguće. Vjerujem da uz skoro rješavanje nekih administrativnih problema vezanih za sami projekat, sa radovima možemo početi ove jeseni.
Takođe, smatram bitnim, nastavak rekonstrukcije magistralnog puta Petnjica -Berane, koja je zaustavljena zbog rješavanja imovinsko-pravnih odnosa, izmještanja elektroinstalacija sa trase puta, kao i nekih građevinskih objekata. Ovaj putni pravac bi dobio puni smisao izgradnjom magistralnog puta Podvade-Trpezi-Kalica-Kalače. Ne manje bitnim, smatram i otvaranje Petnjice prema Pešteru, koje je važno ne samo za granična sela sa ovog područja, već i za čitavu opštinu.
Izgradnjom pomenutih infrastrukturnih projekata, stvorile bi se pretpostavke za brži razvoj naše opštine, koja bi na taj način postala saobraćajno čvorište.

RP: Kako ocjenjujete trenutnu zaposlenost u opštini i koje mjere smatrate potrebnim za poboljšanje situacije?

ALBIN ĆEMAN: Trenutna situacija vezana za problem nezaposlenosti je svakako nepovoljna. Previše radno sposobnog stanovništva je na evidenciji Zavoda za zapošljavanje ili živi od materijalnog obezbjeđenja. Volio bih da se broj ovih lica smanji u korist zaposlenih.
Ovaj problem je moguće riješiti, otvaranjem biznis zone, u kojoj će investitori dobiti besplatno građevinsko zemljište, biti oslobođeni komunalija za izgradnju poslovnih objekata, dobiti subvencije za zapošljavanje.

RP: Kako biste opisali ekonomske parametre opštine Petnjica i koje biste promjene predložili za unapređenje ekonomske situacije?

ALBIN ĆEMAN: Prema indeksu razvijenost,i Petnjica se nalazi na začelju. Nezaposlenost ima negativni uticaj i na izvore finansiranja lokalne zajednice, jer smanjuje poresku bazu, što u krajnjem uzrokuje manje bužetske prihode, sa druge strane to uslovljava manje budzetske rashode, manje kapitalnih izdataka i u krajnjem utiče na nerazvijenost opštine. To je jedan začarani krug iz kojeg možemo izaći samo jednim napornim radom svih institucija sa lokalnog i državnog nivoa

RP: Koji su najveće izazovi s kojima se suočava poljoprivreda u opštini Petnjica i kako ih rješavati?

ALBIN ĆEMAN: Poljoprivreda je razvojna šansa Petnjice. U ovim godinama globalne krize, uviđamo koliko je proizvodnja hrane bitna, da su pojedinci i država koji imaju mogućnost proizvodnje hrane privilegovani. Cijene poljoprivrednih proizvoda su zadnjih godina značajno porasle, usljed pojačane tražnje na svjetskom tržištu. U Petnjici vidim šansu u proizvodnji organskih proizvoda koji imaju mnogo višu cijenu. Ovo područje je Bogom dato za ovaj vid proizvodnje hrane. U našoj opštini, nismo imali razvijenu industriju, zbog čega nam je sačuvana životna sredina, koja je preduslov za organsku proizvodnju. Potrebno je uključiti savjetodavne službe poljoprivrede i obezbijediti kontinuiranu edukaciju poljoprivrednih proizvođača, obezbijediti povećane subvencije i finansijska sredstva za nabavku poljoprivredne opreme, sadnog materijala i đubriva, kako bi pokušali da iskoristimo ovaj resurs kojim raspolažemo.

 

Projekat RETROVIZOR podržan je od strane Ministarstva kulture i medija.

Obilježen Dan sjećanja na Meha Agovića (FOTO I VIDEO)

0
U Centru za kulturu Petnjica u organizaciji rodbine i prijatelja, obilježena je decenija od smrti i ubistva Meha Agovića.
Bilo je to veče bez aplauza, veče prepuno emocija i govora u kom su evocirane uspomene na Meha i njegova dobra djela.
Meho je čovjek koji je mučki i surovo ubijen iz koristoljublja, tog kobnog 22. februara 2014. godine. Važio je za čestitog i vrijednog mještanina Bihora, koji će ostati upamćen po svojim dobrim djelima i nesebičnoj pomoći, posebno starijim ljudima. Nije Mehov život bio lak, nakon smrti roditelja živio je isključivo od svog rada, sam, ali uvijek srećan i nasmijan. Imao je Meho i planove za budućnost, cilj mu je bio da se oženi i sagradi sebi novi dom, a njegove snove, kao kulu od karata su porušili zli ljudi…
O Mehu i njegovom životu govorio je profesor Mirsad ef. Hadrović, autor knjige “Hoću da živim” koja je upravo posvećena Mehu Agoviću koji je i taj način, trajno otrgnut od zaborava, njegov, život, rad i stradanje.
Takođe, prisutnima su se obratili i Husein ef. Ramčilović, profesor Bato Huremović i predsjednik opštine Samir Agović, a cjelokupan video sa večeri posvećene Mehu možete pogledati na našem YouTube kanalu Radio Petnjica.
ERIS BABAČIĆ

PETNJICA: ODRŽANA JAVNA RASPRAVA O NACRTU PROSTORNOG PLANA CRNE GORE

0
Danas je u prostorijama Opštine Petnjica održana Javna rasprava o najvišem planskom dokumentu u sistemu planiranja u državi – Nacrtu Prostornog plana Crne Gore i njegovom uticaju na životnu sredinu.
Predstavnici Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine mr Svetlana Jovanović, dip. prostorni planer i Ivan Nedović sa kolegama – saradnicima koji su učestvovali na izradi ovog dokumenta su predstavili osnovne elemente Nacrta.
U uvodnom obraćanju mr Svetlana Jovanović, dip. prostorni planer je istakla značaj ovog planskog dokumenta govoreći da je riječ o najvažnijem strateškom Planskom dokumentu u hijerarhiji Prostornih planova u Crnoj Gori. Ovaj plan se bavi strateškim pravcima razvoja u saobraćaju, energetici, razvoju privrede, razvoju poljoprivrede, šumarstva, razvoju turizma.
 Takođe, navela je da iako je riječ o državnom planskom dokumentu važan je za sve opštine, zato što državu upravo čini skup svih lokalnih zajednica i smatra zajedno sa stručnim timom da od pojedinačnog razvoja svih opština u Crnoj Gori zavisi i ukupan razvoj Crne Gore.
Zainteresovani građani/ke, predsjednik opštine, zaposleni iz odjeljenja za urbanizam, sa konkretnim prijedlozima, sugestijama i komentarima dali su svoj doprinos oblikovanju ovog strateškog dokumenta. Intezivno su razgovarali i diskutovali o tome da kroz plan žele brži i efikasniji razvoj naše opštine.
Zaključak je, sljedeći: ,,Ovo je veoma bitan dokument za budućnost naše zemlje jer od njega zavisi kako ćemo razvijati naše resurse, infratrukturu, turizam, poljoprivredu i druge sektore“.
Stoga, ukoliko nijeste bili u prilici da prisustvujete raspravi ili imate još nešto da dodate, vaše prijedloge, sugestije i komentare možete dostaviti putem e-mail adrese [email protected], kao i na arhivu Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine (Ul IV Proleterske brigade 19, Podgorica, radnim danima u terminu od 08.00h do 13.00h, zaključno sa 29.04.2024. godine).
Nacrt planskog dokumenta dostupan je na sajtu Ministarstva prostornog planiranja, urbanizma i državne imovine: www.gov.me/clanak/prostorni-plan-crne-gore
NAPOMENA: Ukoliko zainteresovani građani/ke imaju poteškoća prilikom preuzimanja ovog dokumenta sa sajta Ministarstva mogu se obratiti zaposlenima iz Odjeljenja za urbanizam Opštine Petnjica ( radnim danima u terminu od 08.00h do 16.00h).

MINISTARKA PROSVJETE URUČILA OŠ “MAHMUT ADROVIĆ” AUTOMOBIL

0

Ministarka prosvjete, nauke i inovacija prof. dr Anđela Jakšić- Stojanović, uručila je direktorima škola ključeve za 12 vozila – tri vozila kapaciteta 7 + 1 sjedišta, šest mini autobusa kapaciteta 12 + 1 sjedišta. Između ostalog, vozilo je dodijeljeno i OŠ “Mahmut Adrović” u Petnjici.

Ključevi su uručeni i za tri vozila koje je donirao Glavni grad, kapaciteta 8 + 1 sjedišta.

Ključeve vozila uručeni su direktorima škola JU OŠ “Janko Mićunović”, Nikšić, JU OŠ “ Jovan Draganić”, Nikšić, JU OŠ “Bajo Pivljanin”, Plužine, JU OŠ “ Vladimir Rolović”, Pljevlja, JU OŠ “Međuriječje” Kolašin, JU OŠ “Kruševo”, Pljevlja, JU OŠ “Mihailo Žugić”, Pljevlja, JU OŠ “ Pavle Žižić” Bijelo Polje”, JU OŠ “ Vukašin Radunović”, Berane, JU OŠ “ Mahmut Adrović”, Petnjica, JU OŠ “ Vojin Popović”, Podgorica i JU OŠ “Miroslav Đurović”, Rožaje.
Takođe, do kraja februara, Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija, zajedno sa Upravom za imovinu će raspisati novu nabavku vozila u vrijednosti od dva miliona eura, čime će se nabavkom mini autobusa riješiti problem prevoza.
“Ministarstvo prosvjete, nauke i inovacija će nastaviti da unapređuje uslove za kvalitetnije obrazovanje mladih generacija, posebno u ruralnim područjima. Naša misija je rješavanje problema i unapređenje sistema obrazovanja i na tome ćemo raditi u kontinuitetu”, kazali su iz ovog resora.

MUHOVIĆ: REPUBLIKA SRPSKA NIJE “ZEMLJA”, ČEKAMO IZVINJENJE OD MOMA KOPRIVICE

0

Član Bošnjačkog vijeća u Crnoj Gori Adnan Muhović je pozvao potpredsjednik Vlade Crne Momo Koprivicu da poštuje suverenitet i teritorijalni integritet Bosne i Hercegovine, koji je, kako Muhović rekao, upoređujući fiskalni kapacitet CG sa Republikom Srpskom, ovaj BiH entitet nazvao zemljom.

“Kao član Bošnjačkog vijeća u Crnoj Gori reagujem na izjavu potpredsjednika Vlade Moma Koprivice, koji u svojoj elaboraciji na TV Vijesti upoređujući fiskalni kapacitet Crne Gore i bosansko-hercegovačkog entiteta Republike Srpske, ovaj entitet koji je integralni dio Bosne i Hercegovine naziva ni manje ni više nego zemljom! Time gospodin Koprivica grubo vrijeđa susjednu prijateljsku državu Bosnu i Hercegovinu, ne poštujući njen Ustav kojim je ovaj entitet definisan kao entitet države BiH”, rekao je Muhović.

On je dodao da je to nedopustivo i da kao pripadnik bošnjačkog naroda kojem je BiH matica, ima moralnu obavezu i pravo da reaguje, a posebno kao vijećnik krovne institucije bošnjačkog naroda BNV CG.

“Gospodinu Koprivici bih poručio da entitet RS nije “zemlja” i da nikada neće biti, a da će biti dovijeka dio zemlje Bosne i Hercegovine, nebitno u kakvom obliku. Isto tako, s obzirom da se u politici dešavaju razni gafovi, možda se gospodinu Koprivici otrgla jedna takva misao, pa ako jeste predlažem mu da se izvini. U suprotnom, Bošnjaci u Crnoj Gori moraju biti oprezni i spremni na reakciju i odbranu identiteta, a Bosna i Hercegovina koja je naša država matičnog naroda biti prinuđena da uputi protestnu notu Crnoj Gori, kako se ovakve greške ne bi dešavale”, rekao je Muhović.

 

AMBASADOR SRBIJE U PETNJICI: AGOVIĆ I RODIĆ RAZGOVARALI O OTVARANJU GRANIČNOG PRELAZA

0
Predsjednik Opštine Samir Agović sastao se u Petnjici sa ambasadorom Srbije Nebojšom Rodićem i razgovarao o otvaranju graničnog prelaza prema Srbiji.
Vlada Crne Gore je 2019. godine donijela Odluku o otvaranju ovog graničnog prelaza, međutim, izostao je odgovor iz Srbije. Inicijativa za otvaranje graničnog prelaza je potekla od građana opštine Petnjica.
Otvaranje graničnog prelaza bilo bi od velike važnosti, pogotovo u ljetnjim mjesecima.
Ovim graničnim prelazom bi udaljenost između Petnjice i pobratimske opštine Tutin iznosila samo oko 50 kilometara.
Na sastanku je bilo riječi i o mogućnostima saradnje u oblasti kulture, sporta, razmjene pozitivnih iskustava u oblastima poljoprivrede i turizma sa graničnim opštinama.
Sastanku je pored ambasadora Rodića prisustvovao i konzul Nemanja Sekički.
U ime Opštine sastanku su prisustvovali i potpredsjednik, Selvudin Šabotić, menadžer Alen Pljakić i samostalna savjetnica iz Službe predsjenika Opštine, Šejla Šabotić.
Ambasador Rodić je posjetio i Centar za kulturu Petnjica, odnosno muzejsku jedinicu, kao i staru džamiju u Petnjici, gdje su ga primili glavni imam, ef. Husein Ramčilović i predsjednik Medžlisa, Rifat Agović.

PETNJICA: ODRŽANA TRIBINA “UPOZNAJ SVOJ JEZIK I RAZLIKE”

0

Juče je u Centru za kulturu Petnjica održana je edukativna tribina „Upoznaj svoj jezik i razlike“ u organizaciji Bošnjačkog nacionalnog vijeća i JU škola sa teritorije opštine Petnjica povodom obilježavanja Dana maternjeg jezika.

Predavanje je održala profesorica Crnogorskog-srpskog, bosanskog, hrvatskog jezika i književnosti mr Dijana Tiganj Mehović, a predavanju su prisustvovali i salu Centra za kulturu Petnjica ispunili do posljednjeg mjesta učenici, profesori i članovi Učeničkih parlamenata JU Srednje mješovite škole Petnjica, JU OŠ „Mahmut Adrović“, JU OŠ „25. maj Vrbica“, JU OŠ „Trpezi“, JU OŠ „Tucanje“ i JU OŠ „Savin Bor“.
Na ovom interaktivnom predavanju učenici, profesori su razmijenili mišljenja o značaju maternjeg jezika i značaju obilježavanja Dana maternjeg jezika, upoznali su se i sa pojmom jezičkog identiteta, istorijskim razvojem jezika koji se govore u Crnoj Gori, s fokusom na istorijski i književni razvoj crnogorskog i bosanskog jezika, kao i o jeziku kao znaku multikulturalnosti.
Na kraju predavanja i učenici su uzeli učešće i govorili o načinima očuvanja maternjeg jezika, te svi zajedno zaključili da je potrebno raditi više na promociji bošnjačke jezičke i književne tradicije, a to bi trebalo da dovede do sistematičnijeg i edukativno djelotvornijeg proučavanja i afirmisanja te tradicije, ali i savremene upotrebe tog jezičkog blaga, kroz edukativni proces u obrazovanju, medijima i opštoj govornoj praksi.
E.B.

Dan sjećanja na Meha Agovića u Centru za kulturu Petnjica

0
U četvrtak 22.02.2024. godine navršava se deset godina od svirepog ubistva Meha Agovića i zločina koji je potresao Petnjicu.
Tim povodom biće upriličen Dan sjećanja na Meha Agovića u Centra za kulturu Petnjica 22.02.2024. godine sa početkom od 16h.